Laatste AC kuur

Deze rakker hierboven, maakte ons het leven echt zuur de afgelopen 2 maanden. Een uur voor elke kuur moest ik zo'n joekel naar binnen werken. Het werkt tegen de misselijkheid, of ten minste, ik wil niet eens weten hoe die misselijkheid was geweest zou zijn zonder deze capsule en alle andere medicijnen die ik daarvoor krijg..Dus aan de andere kant ben ik ook heel dankbaar dat ik hem mocht nemen. Maar het maakte ook dat mijn stoelgang telkens volledig stil kwam te liggen.. Zal jullie de details besparen van de gevolgen daarvan, maar reken maar dat je deze capsule na 2 maanden als je grootste vijand beschouwd! En nu was het de laatste keer dat ik hem in moest nemen. Wat was ik blij! Nog even niet aan gedacht dat als ik hem eenmaal ingenomen had.. O ja, KAK..

Ook de injectie voor mijn beenmerg was de laatste keer. De afgelopen weken kwam verpleegkundige Esther, deze elke dinsdag na de kuur thuis geven. Gelukkig maar, want als ik dat zelf had moeten doen hadden we toch echt een probleem gehad. 'Hoppa jas em er maar in, Esther hebben we die ook maar weer gehad'.De prik zelf doet niet zeer, de vloeistof die erin gaat brandt enorm, maar maakt dat mijn beenmerg gestimuleerd wordt om nieuwe witte en rode bloedcellen aan te maken, zodat mijn weerstand weer omhoog gaat en ik de volgende kuur weer mag krijgen. Dus het moet en is vreselijk belangrijk! Enben ook blij dat de prik bestaat. Zonder deze injectie zou het chemo traject veel langer geduurd hebben. Na een dag of 2 word ik enorm beroerd van de injectie, want dan voel je je alsof je griep hebt. Verhoging, botpijn, huidpijn, keelpijn je klieren zetten op en dat duurt een dag of 6. Whoop whoop ook die hoeft nu niet meer💪🏻

We hebben de Ac kuren gehad! Deze zware beukers zijn achter de rug! En ze hebben de eerste genadeslag uitgedeeld! Afgelopen week viel de kuur in eerste instantie minder zwaar. Ik had een goede mindset, want we hebben het ergste nu gehad en zie uit naar het weekje vakantie! Had meer energie en heb de eerste dagen niet eens geslapen overdag! Fijn ook voor de kids, want ik had wat puf voor een spelletje en legoën in mijn eerste week!

Tot het moment dat mijn lichaam toch een beetje begon op te raken afgelopen vrijdag. Zaterdag middag nog even naar de markt geweest met Kevin en Ferron en daarna ging het even niet meer.. Ik was gebroken alles deed zeer, mn huid volledig uitgedroogd, mn buik opgeblazen alsof ik zo'n 20 weken zwanger was, werd gek van de opvliegers, was ontzettend moe en slapen lukte niet. Gelukkig is dat nu weer aan het terug draaien allemaal, hoewel het wel weer een aanslag op mn lijf was, kan ik mn mindset weer oppeppen en doorgaan.

Ik heb het ongelooflijke geluk dat ik deze behandeling mag ondergaan! Dat ik beter mag en kan worden. Tuurlijk heb ik de botte pech dat ik überhaupt borstkanker heb, maar niet iedereen op de wereld komt in aanmerking voor deze behandeling.. Ja we werden in een sneltrein geduwd waar we niet meer uit konden stappen en ja ik voel me sinds het moment van de start geen moment meer echt lekker. Maar ik krijg deze behandeling, hoef er niets voor te doen behalve het te ondergaan en doorzetten om beter te worden. Mijn schouders eronder en doorgaan. Zorgen dat ik mentaal gezond blijf en geniet van de mensen en waardevolle dingen om me heen. En wat zijn die waardevol! De liefde die ik van mijn gezin, familie en vrienden krijg is goud! De steun om ons heen is zo ontzettend belangrijk om mentaal door kunnen pakken! De lieve berichten en kaarten die elke keer weer op de mat vallen, mensen die onverwachts even aan de deur komen, telefoontjes en lieve woorden, trekken ons erdoorheen. Wat ben ik hier dankbaar voor! 

En wat ga je onwijs genieten van wat echt belangrijk is.. Ze zeggen dat het cliché is, maar dat is de grootste bullshit! Er is niets belangrijker dan genieten van elk moment van de dag! Zelfs van de momenten dat het kut is moet je je bewust zijn. Misschien zelfs nog wel meer, want des te meer vang je dan de mooie momenten die daar tussendoor glippen op en waardeer je deze des te meer.

Make it count!