Even adem halen

Gepubliceerd op 14 augustus 2021 om 11:57

Oh wat heerlijk! Vakantie! Genieten van elkaar en van een heerlijke chemo pauze! Dat klinkt (zacht uitgedrukt) raar, maar zo waar!

We hebben na toch nog een pittige laatste AC kuur, een heerlijke midweek gehad in Drenthe! We hebben gestruind door het dorpje Orvelte, waar we het Jan Kruis museum bezochten. Regan heeft pony's gekamd en geknuffeld, we zijn met een huifkar op pad geweest, Kevin en de kids hebben gezwommen (ik met mijn boek op een ligbedje ernaast😉. De kinderen zijn gaan lasergamen. We zijn lekker uit eten geweest (meerdere keren). En als hoogtepunt van de week een dagje Wildlands adventure Zoo Emmen! Wat een prachtig park! Wij zijn normaal niet zo van de dierenparken, maar deze is toch wel een pareltje hoor! Vooral dat het niet alleen een dierenpark is maar een hele belevenis van de natuur! Natuurlijk was ik stront-eigenwijs: 'Nee joh, de rolstoel laten we in het huisje, ik red het wel zonder, gaat al de hele week goed!' nou dat redde ik dus niet, want toen we de eerste route hadden gelopen(wat ongeveer de helft van het park was) was ik helemaal gesloopt en konden we toch een rolstoel huren.. Ehm iets met trots en controle willen houden zou ik zo denken👀.. Uiteindelijk gaf ik hier aan toe en hadden we daardoor een hele fijne middag en zaterdag in de Efteling een fantastische dag! Hield het toen veel langer vol (In Wildlands qas ik om 14.30 echt op) en genoot zo enorm van de gezelligheid, het plezier en de liefde om me heen!

Naarmate de 'vrije week' vorderde, werd ik steeds onrustiger in mijn hoofd. Ik voelde me onzeker en gespannen richting de volgende kuur. Ging er steeds meer tegenop zien. Wist opnieuw niet wat te verwachten, hoe mijn lichaam zou reageren. Of ik het mentaal wel vol zou houden, weer 12 weken chemo.. Daarbij word ik steeds onzekerder over mijn uiterlijk.. Ik hoor van iedereen; 'wat zie je er goed uit' maar ondertussen weeg ik in 2 maanden tijd meer dan ik in 5 jaar heb gewogen, zit er geen haar meer op mijn hoofd en vallen inmiddels ook (toch nog) mijn wimpers en wenkbrauwen uit.. De verpleegkundigen zeggen dat ze me liever zien aankomen dan afvallen, maar 11 kilo in 2 maanden.. HALLO!! Dat is echt giga veel! En ik was juist zo lekker op weg om die paar corona kilo's (die ik al vreselijk vond!) kwijt te raken.. Pfff loslaten.. Het werd maandag.. De kuur kwam er toch echt weer aan en deze maakt me beter, en die kilo's gaan er wel weer af, dat haar groeit weer terug..

Maandag ochtend zette Kevin mij af bij het ziekenhuis, Regan moest tegelijkertijd naar de tandarts en laten we wel wezen, we know the drill.. Ik moest eerst nog even bloedprikken voor mijn waardes. Dit was ivm de vakantie vrijdag niet gelukt, dus kon het een keer vlak voor de kuur, dan zou het alleen iets langer duren voordat ik aan het infuus kon. Deze kuur vertelde Hetty, mijn vaste verpleegkundige op de oncologie afdeling, zou ik snel slaperig van worden de eerste dag ivm het allergieën medicijn wat ik via het infuus krijg. Nou dat klopte want was binnen no time knock out. Ik werd pas weer wakker toen Kevin kwam. Ook thuis heb ik een paar uurtjes op de bank liggen pitten, maar daarna voelde ik me eigenlijk prima. Ik ben niet langer misselijk, heb meer energie dan ik in de afgelopen 2 maanden bij elkaar gehad heb en krijg mijn smaak weer terug. Heb eigenlijk alleen wat last van spier- en gewrichtspijn in mijn onderrug en daar was ik voor gewaarschuwd. Paracetamolletje werkt daar prima tegen! Oh ja en ik slaap voor geen meter s'nachts, maar als dit het ergste is? Wat een cadeautje deze week!! Besef me heel goed dat dit volgende week zomaar heel anders kan zijn. Dat deze energie boost zomaar kan komen doordat er een extra week tussen de kuren heeft gezeten. En juist met die wetenschap geniet ik van elke seconde! Ik heb geborreld met mijn vriendinnen, ben met Regan naar de bios geweest, heb zelfs gevoegd in de keuken (oke klein wandje, maar hallo! 2 weken terug was ik nog blij als ik een half uurtje naar de supermarkt kon!), een bakkie gedaan bij familie. Alles in etappes, met rust momenten erachteraan om het vol te houden. Maar wat geniet ik van deze kostbare dagen met energie! Wat geniet ik van de mensen om me heen en wat geniet ik van de kleine momentjes. 

Ooh en wat hoop ik stiekem, tegen beter weten in, intens dat dit zo blijft de komende 11 kuren🙏🏻

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb