Operatie 2 een jaar na diagnose

Een jaar geleden, 7 mei 2021 brak de paniek uit toen ik dat monsterlijke knobbeltje in mij  borst voelde.

Vandaag is het 25 mei een jaar nadat we hoorde dat de diagnose hormonale borstkanker was een graad 3 tumor van 1,2cm in mijn linkerborst. Geen verdachte plekken in de okselklier, wel was deze wat opgezet wat kon duiden op microcellen, maar daar kon pas duidelijkheid over komen als het na de operatie onder de microscope gelegd was.. inmiddels weten we dat na de chemo de oksel school was en de tumor geslonken was tot 0,6mm en is verwijderd door amputatie van de linkerborst. Ik ben dus schoon.. maar in mijn koppie bleef maar malen, dat wat links zat kan ook rechts komen of misschien al groeien.. Ook die moest eraf! Mijn rechterborst voelde niet langer als borst, maar als sluipmoordenaar.. 

Ik heb keihard geknokt om op de wachtlijst te komen voor amputatie van mijn rechterborst. Eerst was er het stukje verzekering, want het bleek allemaal niet zo vanzelfsprekend dat de verzekering een prothese betaald als het preventief is.. Hoe krom is dat! Verzekeringen roepen altijd beter voorkomen dan genezen, totsat ze hiervoor moeten betalen...

Anyway.. Uiteindelijk is het, met de hulp van  verpleegkundigen in het ziekenhuis gelukt om de goedkeuring van de verzekering te krijgen. En kwam ik begin april op de wachtlijst. Deze zou zo'n half jaar tot een jaar, zeker wel duren, dus toen ik een aantal weken geleden al formulieren van de anesthesist kreeg om in te vullen was ik heel verbaasd.. Vervolgens werden er telefonische afspraken ingepland en nacontroles.. Paniek! Wow hier was ik even niet op voorbereid.. Een enorme tweestrijd woedde in mijn hoofd.. Begrijp me niet verkeerd; ik wilde niets liever dan van die sluipmoordenaar af zijn, maar dit kwam wel heel snel en het kwal eigenlijk ook niet zo goed uit in de planning😇 De badkamer ging er 21 mei uit om verbouwd te worden, ik ben nog niet helemaal klaar met mijn opleiding, Kevin had een verrassingsuitje voor mijn verjaardag gepland, we hebben kaartjes voor verschillende concerten.. En dan denk je misschien jemig een concert, dan verkoop je die kaartjes toch gewoon? Tja dat is natuurlijk waar.. Maar tegelijkertijd staat dat concert, dat ik 2 jaar terug voor mijn verjaardag kreeg, voor zoveel meer... In mijn hoofd is het niet zomaar een concert.. We zouden vieren dat dit kutjaar eindelijk echt voorbij was.. dat we de diagnose datum voorbij waren met een 'gezond' eindresultaat. Ik kon eindelijk weer mee met het 'normale' leven. Het is dus niet dat ik ondankbaar ben, want mijn hemel wat was ik blij dat die tiet eraf mocht!!! Maar het ging gewoon een beetje snel ineens en ik moest even schakelen.. Bovendien weten de mensen die mij goed kennen en degenen die mijn blog afgelopen jaar gelezen hebben inmiddels ook. Dat ik nogal een controlfreak ben.. Ik moest plots weer in overlevingsmodus terwijl ik volop aan het verwerken was en mijn leven weer aan het opbouwen, dus helemaal niet klaar om weer stil te staan.. En wederom gaat iedereen door en sta ik weer 6 weken stil.. Dat moest ook weer even verwerkt worden en daar was opnieuw geen tijd voor, want gisteren was het al zover..

Gisterochtend 24 juni 7.15 moest ik me melden bij de opname. Ik was gelijk om 8.15 aan de beurt. En nu.. Nu ben ik een griet zonder echte tiet😅 

De operatie is redelijk goed verlopen. De amputatie is goed gegaan, maar de prothese plaatsen ging wat stroever, omdat er meer weefsel uit deze borst kwam(tja ben weer wat aangekomen sinds november 🤫🤔) bleef er meer huid over was het daardoor lastiger om de vorm er goed in te krijgen. Tevens is mijn borstspier zeer fragiel ( hoogstwaarschijnlijk door de anti-hormoontherapie)  waardoor ze de prothese niet goed kon positioneren.  Ze hebben voor een operatie een bepaald aantal uren ivm infectiegevaar. Voor deze ok stond er 3 uur op de teller. Ze kwamen tijd te kort door de borstspier en meer weefsel. Kortom er moet tzt nog een 3e operatie achteraan komen om te corrigeren. Tot nu toe ben ik zelf heel blij. Ja ik heb gezien dat het meer naar de oksel ligt, maar hey ik heb tenminste een 'borst'. 

Sinds gisteravond eet ik alleen maar weer achteruit, dus dat is wel wat onhandig.. maar ik zou Karlijn niet zijn als ik me niet aan mn patronen zou houden en gezien ik vorige keer 4 dagen overgegeven heb..😉😊

De drain loopt goed dat is een goed teken. Deze moet wel weer mee naar huis en mag er maandag uit bij de wondcontrole. 

Voor nu weer enorm opgelucht dat het achter de rug is! Ik ga even pitten nu, want val steeds in slaap terwijl ik dit schrijf🤣🤣 ik houd jullie weer op de hoogte.