K2 vs K3

'1 pasje naar voren, 2 pasjes terug, draai nu een rondje met je hand op je rug' - Nijntje. Dat stuurde een goede vriend mij gisteren en hij sloeg de spijker op z'n kop en relativeerde even wat ik voel.. Verslagenheid.. Toen ik in mei de keuze maakte de operatie niet uit te stellen, had ik nooit kunnen voorzien dat het zo'n lange weg zou zijn naar herstel.. Zal  jullie menemen door de tijdlijn vanaf mijn 2e operatie in mei..

Een jaar geleden, 7 mei 2021 brak de paniek uit toen ik dat monsterlijke knobbeltje in mij  borst voelde.

Vandaag is het wereld kankerdag. 

Mensen noemen het een rollercoaster of sneltrein, maar die vergelijkingen dekken de lading niet. Een rollercoaster is leuk en ga je voor je plezier in zitten.. Een sneltrein pak je als je ergens heen moet, als je een bestemming hebt, naar een zelf gekozen doel..

Maandag 15 november moest ik me melden bij de nucleaire afdeling. Mijn vader ging met me mee, want ik zag er vreselijk tegenop. Weer een injectie in mijn borst en had in de flyer die ik gekregen had al gelezen dat het een pijnlijke kon zijn. Joepie!

Photograph: Loïs 

Photo: Loïs 

De afgelopen weken waren we echt aan het aftellen. De operatie komt steeds dichterbij en de MRI.. De uitslagen van beiden zijn alles bepalend voor wat er na de bestraling komt. Ben ik dan schoon of komt er, behalve het herstel,  nog een chemo traject achteraan? De 10e kuur (6e taxol) werd op 75% gezet vanwege neuropathie in mijn handen en voeten. Dat houdt in dat je tintelingen en pijnscheuten voelt. De neuropathie kan blijvend zijn als het niet op tijd ingegrepen wordt en dat zou typen of haken heel lastig maken. De 75% hielp voor de neuropathie, maar het leek voor de rest van mijn lijf alsof het 25% meer was ipv minder.. Ik voelde me zo belabberd, misselijk, duizelig en vermoeid. 2 kuren was ik echt beroerd, daarna paste mijn lichaam zich toch weer aan en ging het weer een beetje beter, maar had weer een flinke tik gehad. De duizeligheid bleef en ik wist; vanaf nu word het elke week echt een beetje pittiger. En ooh vergeet de chemobrein niet,nou ja vergeten dat is nu juist het punt met de chemobrein! Alles gaat langs me heen, ik heb nul concentratie en vergeet alles! Schoot zelfs even door me heen dat ik misschien toch gevangen werd door dementie, maar bij de lotgenoten bijeenkomst bleek dat dat erbij hoort. Zucht, laatste loodjes wegen het zwaarst..

De afgelopen 5 weken heb ik elke week een Taxol kuur gekregen. En het viel mee! Natuurlijk niet zo top als die 1e week, maar in elk geval stukken beter te doen als de eerste 4 AC kuren! Wat een verschil zeg! Ik heb wat meer energie en kan daardoor wat meer ondernemen. Natuurlijk wordt het elke kuur een stukje pittiger, want elke keer krijgt mijn lijf weer een tik, maar het is over het algemeen tot nu toe heel goed te behappen. En... WE ZIJN OVER DE HELFT VAN DE CHEMOTHERAPIE!!! 9 kuren heb ik erin zitten nu! De dexamethason (soort prednison, maar dan veel zwaarder) wordt afgebouwd. Dat betekend straks een minder opgeblazen koppie en minder vocht vasthouden🙏🏻. 

Oh wat heerlijk! Vakantie! Genieten van elkaar en van een heerlijke chemo pauze! Dat klinkt (zacht uitgedrukt) raar, maar zo waar!

Deze rakker hierboven, maakte ons het leven echt zuur de afgelopen 2 maanden. Een uur voor elke kuur moest ik zo'n joekel naar binnen werken. Het werkt tegen de misselijkheid, of ten minste, ik wil niet eens weten hoe die misselijkheid was geweest zou zijn zonder deze capsule en alle andere medicijnen die ik daarvoor krijg..Dus aan de andere kant ben ik ook heel dankbaar dat ik hem mocht nemen. Maar het maakte ook dat mijn stoelgang telkens volledig stil kwam te liggen.. Zal jullie de details besparen van de gevolgen daarvan, maar reken maar dat je deze capsule na 2 maanden als je grootste vijand beschouwd! En nu was het de laatste keer dat ik hem in moest nemen. Wat was ik blij! Nog even niet aan gedacht dat als ik hem eenmaal ingenomen had.. O ja, KAK..

Afgelopen kuur was weer pittig. Veel moe, misselijk, huid- en botpijn. Kortom behoorlijk beroerd dus die eerste week na de kuur. Gelukkig begon ik maandag wat op te knappen en kon ik met Hekeen woensdagochtend zelfs even als vanouds op de markt in wormerveer rondstruinen.. Wat wol meegenomen en wat vlees bij de slager. Daarna anderhalve dag gesloopt en bijkomend van dar uitstapje, maar het is het waard geweest om er even uit te zijn! Even weg van de vier muren. Even weg van de eenzaamheid die die met zich meebrengen. Want hoewel ik begrijp dat mensen niet tot last willen zijn, het is wel erg stil.. Soms komt het ook echt niet uit omdat ik te moe ben, maar blijf vooral appen of berichten, want dat geeft steun en power💪🏻 en ik reageer wanneer het me lukt/uit komt. Op het moment dat ik dit schrijf lig ik aan het infuus voor mn 3e chemo en stroomt langzaam het oranje gif, wat wel limonade lijkt mijn aderen in. Het maakt me beter, dat weet ik zeker! Ik voel de t(iet)umor slinken. Mijn borstweefsel heeft zeker een half jaar niet zo soepel aangevoeld op een klein erwtje na dat er nog over is gebleven. Geeft maar weer weer hoe ongelooflijk belangrijk het is om je borsten goed te kennen, nu pas voel ik het verschil met hoe het zou moeten zijn en hoe langzaam mijn weefsel onopgemerkt veranderd is tot er een knikker voelbaar was.. Misschien, heel misschien, als die cyste vorig jaar op de mammografie toch nader onderzocht was, was deze ellende me bespaard gebleven. Maar dat is achteraf gelul waar ik nu niks meer aan heb.. Jullie daarintegen wel.. Zeg het nog een keer.. Check jezelf en laat je niet wegsturen als je er géén goed gevoel bij hebt!! Straks als de kuur erin zit hebben we een afspraak staan bij de oncoloog. Hopelijk bevestigd zij mijn gevoel dat het kleiner wordt. Hopelijk goed nieuws!!